Als coach en counselor help ik mensen om te groeien. Daarvoor is het nodig om door groeipijn heen te gaan. Dat gebeurt niet, als je in de comfort zone blijft, een inmiddels welbekend begrip. Op die plek, waar alles zeker is, voelen we ons lekker comfortabel. Maar pas als dat veilige gevoel wegvalt, gaan we voelen dat we léven. Dan zijn we in de stretch zone beland, de zone net buiten je comfort zone. Het is een plek waar het wringt en schuurt van binnen. Dit is de plek waar je je verder kunt ontwikkelen en dit is waar ik met mijn cliënten naartoe beweeg. En het is een plek waar ik zelf ook nog vaak kom.
Zo zat ik afgelopen weekend weer in de collegebanken. Op het moment dat er onverwacht persoonlijke stukken geraakt werden, schoot ik al mijn copingsmechanismes in, op zoek naar veiligheid. Hop, terug die comfort zone in. De kunst was om bij mijn gevoel te blijven en zachtjes met de stretch mee te bewegen. Door aan te gaan wat er op mijn pad kwam, verdween het wringende gevoel van binnen en kwam er weer ontspanning. Dit was het moment dat ik mijn comfort zone vergrootte.
Als begeleider is het goed om regelmatig zelf ook groeipijn te ervaren. Het helpt je te herinneren wat je vraagt van anderen. En hoeveel moed er nodig is om je echt in dat ongemak te laten zakken.
