Er zit een hoopje mens tegenover me. Het is niet moeilijk om door haar verzorgde uiterlijk heen te kijken en daar de wanhoop en het verdriet te zien. Ze heeft jaren grote werkprojecten gedraaid, ze heeft vol overgave haar gezin gerund en ze was het luisterend oor voor haar vriendinnen. En nu zit ze thuis.
En zij? Zij vindt zichzelf een zwakkeling.
Het is een kenmerkende gedachte van mensen die last krijgen van heftige spanningsklachten. En het is ook belachelijk natuurlijk, dat je de drukte niet altijd aankan. Abnormaal dat je niet kunt meekomen in de ratrace van onze snelle maatschappij. Mesjogge dat je niet tegelijk een perfecte partner, perfecte moeder, perfecte vriendin, perfect sportmaatje en perfecte werknemer kan zijn. Echt. Heel. Raar.
Als je alles altijd en overal op het hoogste niveau wil volbrengen, dan sta je voortdurend ‘aan’. Er is daardoor geen tijd om stress te laten opvolgen door de noodzakelijke ontspanning. Door altijd sterk te blijven, verzwak jij je veerkracht, je energieniveau en je immuunsysteem. En misschien wel het belangrijkste: je verzwakt het vuur dat jou je eigenheid geeft.
Het is tegengesteld aan wat deze vrouw nu nog denkt: tijd nemen voor ontspanning en rust is juist een teken van kracht. Het laat zien dat je sterk genoeg bent om voor jezelf op te komen.
